Day 2 San Francisco

Vanmorgen zijn we al voor 10 uur de tolpoort van de Bay Bridge door. Mooi op tijd dus. Zodra we op de brug rijden, kijken we naar die brug en Ja! hij ligt vandaag niet in de mist. Gelukkig!

Na het parkeren lopen we naar de fietsverhuurder. Isa moet verplicht een helm, dus doe ik solidair als ik ben, met haar mee. We krijgen prima fietsen en leuke routes die we zouden kunnen fietsen.
Onze prioriteit is echter het fietsen van de Golden Gate Bridge.

We gaan om 11u op pad. Eerst via Fishermans Warf en het Presidio park naar Crissy Field (picknick area) waar we lunchen. De zon komt er ondertussen echt goed door en het zicht op de brug is super! In de zon is het hierdoor gelijk warm, maar zodra de wind om de hoek komt, voelt het echt fris aan.

Na de lunch fietsen we naar de brug. We moeten een flinke klim maken om bij het begin te komen. Dankzij de -tig versnellingen komen we allemaal fietsend boven. Yeah!!
Mijn rechterknie had ik gisteravond ingetaped en dat is maar goed ook, want als ik boven ben, steekt ie best.

De oversteek over de brug is GEWELDIG! Het is een beetje slalommen om de wandelaars heen en af en toe komen we mensen tegen die, volgens ons, beter niet hadden kunnen fietsen, maar het uitzicht is fantastisch! Je voelt de brug deinen op de wind. Op sommige plekken zit er alleen een reling van een 1.20m en is er geen hoog hekwerk. Isa stelt hierdoor gelijk vast, dat dit niets voor Martijn geweest zou zijn. Sorry Tijn, maar denk dat ze gelijk heeft.

We hebben het goede rijdstip uitgekozen, want als we aan de overkant zijn, staat de top van de peilers weer in de wolken. Mazzel!

De afdaling naar het dorpje Sausalito (ferry) is leuk, erg stijl (7.5%) en dus best spannend. Helemaal omdat de fietsers hier op dezelfde weg als de auto's rijden. Het dorpje is tegen de helling gebouwd en heeft prachtige oude huizen die Italiaans aan doen.
Als we in het centrum zijn, zien we gelijk het opstappunt van de ferry.
Deze gaat via de bay terug naar Fishermans Warf en langs Alcatraz.

Tot nu toe was Stefan positief verrast door de vriendelijkheid en efficiëntie van de Amerikanen. Tot nu....
Bij de kaartverkoop wordt vreselijk inefficiënt gewerkt. We staan in een redelijk lange rij, die voor geen millimeter op schuift. Als we dan eindelijk de boot op kunnen, moet ik m'n kaartjes nog regelen. Ik stop bij de kaartjesmachine, maar ik heb mijn fiets nog bij me en dus wordt er gelijk geschreeuwd:" Ma'am your blocking the way!" Hoe dan? Waar moet ik mn fiets dan laten? Ik mag niet verder lopen, want ik heb geen kaartje en Steef en de kids mogen ook niet alvast in de rij gaan staan, want ze hebben dus ook geen kaartje.
We moeten aan de kant en wachten tot de andere passagiers met een kaartje voorbij zijn.
Maar...ik laat me niet zomaar aan de kant duwen, dus spring ik er snel tussen met mn credit card in de hand en haal in 1 min (echt zo lang duurde het maar!) 4 kaartjes. Nu mogen we wel in de rij gaan staan. Net op tijd, want achter ons wordt de queue gesloten.
Tot onze grote verbazing mogen we nu de fietsen laten staan, zodat we koffie oid kunnen halen (want we moeten immers nog 40 min tot vertrek wachten). Voorwaarde is dat we terug moeten zijn, voordat de boot aanmeert.
Euhhhhh dan had ik nu toch ook gewoon mn kaartjes kunnen halen!!!!! Wat snap ik nu niet. Hahaha
Volgens Isa viel dit allemaal wel mee, deden ze gewoon hun werk en gedragen wij ons als echt Hollanders en miepen we. Hahaha, ja dat kan ook.

De overtocht is mooi en we gaan vlak langs Alcatraz. De aankomst is bij pier 41. Er naast ligt pier 39 en die staat bekend om zn vele winkeltjes en de zeeleeuwen die er wonen. Snel nog ff kijken.
Hierna brengen we de fietsen terug. Tis inmiddels 16.30u.

Met de auto rijden we langs de "Painted Ladies". Dit zijn de huizen uit de serie: Full House. Deze soort huizen zie je trouwens heel veel in Doen Town SF. In combinatie met het vele groen in de stad en de ligging aan het water, maakt dat we dit een geweldige stad vinden en we Down Town zeker zouden willen wonen!

's Avonds hebben we niet echt zin om ergens te gaan eten, dus halen we magnetronmaaltijden, aangezien we zo'n ding in de hotelkamer hebben. Ze zijn verrassend lekker!

Het blijkt dat we allemaal flink verbrand zijn op onze kuiten en Isa zelfs op haar handen. Tja, die hadden we niet ingesmeerd. Lol

Morgen gaan we naar Yosemite. Van de drukte van de stad naar rust en eindeloos groen. Zin in!

XXX